تاثیر پایریپروکسی فن و آزادیراختین روی بعضی از ویژگی های زیستی و بیوشیمیایی سوسک برگ خوار نارون (xanthogaleruca luteola (mull.) (col. : chrysomelidae

تاثیر حشره کش های چریش و پایریپروکسی فن روی کشندگی و بعضی از ویژگی های زیستی و بیوشیمیایی سوسک برگ خوار نارون (xanthogalerucaluteola mull (col. : chrysomelidae در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی (دمای 2± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 75 و دوره نوری 8 : 16 (تاریکی: روشنایی) ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. مقدار lc50 و lc30 برای چریش به ترتیب 3/3 و 4/2 پی پی ام و مقدار lc50 و lc30 برای پایریپروکسی فن به ترتیب 343 و 133 پی پی ام تخمین زده شد. با توجه به نتایج به دست آمده حشره کش چریش در مقایسه با حشره کش پایریپروکسی فن تاثیر خوبی در کنترل لارو سن سوم سوسک برگ خوار نارون در شرایط آزمایشگاهی داشته است. اثر دورکنندگی تحت غلظت های زیر کشنده lc30 و lc50، این حشره کش ها روی لارو سن سوم دو روزه سوسک برگ خوار نارون بررسی و نتایج نشان داد بیش ترین فعالیت دورکنندگی در 24 ساعت پس از تیمار لارو سن سوم توسط چریش، 100 درصد و در 48 ساعت پس از تیمار توسط پایریپروکسی فن ، 67/86 درصد ایجاد شد. تأثیر حشره کش های مورد مطالعه روی طول دوره لاروی و وزن لاروی این آفت تحت تأثیر غلظتlc30 و lc50 آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. طول دوره ی لاروی و وزن لاروی در لاروهای تیمار شده تفاوت معنی داری با شاهد نشان داد. به منظور درک صحیح از علل این وقایع، برخی از ترکیبات بیوشیمیایی مهم نظیر پروتئین، تری گلیسرید، کلسترول، گلوکز، گلیگوژن، اوره، اسید اوریک، آلفا آمیلاز، آلانین آمینوترانسفراز (alt)، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، آلکالین فسفاتاز، اسید فسفاتاز، استراز آلفا نفتیل، استراز بتا نفتیل و گلوتاتیون اس ترانسفراز تحت تاثیر غلظت lc30 و lc50، 24، 48 و 72 ساعت بعد از تیمار مورد ارزیابی قرار گرفت. پروتئین کل، تری-گلیسیرید، گلوکز، گلیگوژن، اوره، اسید فسفاتاز و آلفا آمیلاز در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. فعالیت آلانین آمینوترانسفراز (alt) در هر دو تیمار، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) در مورد چریش و کلسترول در 72 ساعت بعد از تیمار با پایریپروکسی فن افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان دادند. میزان اسید اوریک، آلکالین فسفاتاز، گلوتاتیون اس ترانسفراز و استراز در لاروهای تیمار شده تفاوت معنی داری با شاهد نشان دادند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که حشره کش های مورد استفاده در غلظت های زیر کشنده می توانند منجر به اثر دور-کنندگی و کاهش تغذیه شوند و در پی آن کاهش وزن لارو ها و اثرات برگشت ناپذیری را بر متابولیسم ترکیبات بیوشیمیایی این حشره نیز وارد کنند.